به سوی نور

  …غریبم، قصه ام چون غصه ام بسیارغم دل با تو گویم، غار!من آن کالام را دریا فرو بُرده گله ام را گرگها خورده من آن آواره ی این دشت بی فرسنگمن آن شهر اسیرم، ساکنانش سنگ کجایی ای حریق؟ ای سیل؟ ای آوار؟اشارتها درست و راست بود اما بشارتها، ببخشا گر غبار آلودِ راه و شوخگینم، غار!مگر دیگر فروغ ایزدی آذر مقدس نیست؟مگر آن هفت انوشه خوابشان بس نیست؟زمین گندید، آیا بر فراز آسمان کس نیست؟گسسته است زنجیر هزار اهریمنی تر ز آنکه در بندِ  دماوندست؛ پشوتن مرده است آیا؟و برف جاودان بارنده سامِ گُرد را سنگِ سیاهیکرده است آیا؟ … به امید روزی که در حرف زدنمون، عمل کردنمون، رای دادنمون و در تک تک انتخاب های زندگیم,زمین,گندید،,آیا,فراز,آسمان,نیست؟ ...ادامه مطلب